Όταν πέρυσι ανακοινώθηκε ότι η Fox ανέπτυσσε την αμερικανική εκδοχή της βρετανικής σειράς “Accused”, υπήρχαν φόβοι ότι το στούντιο Fox θα χάλαγε το ήθος της πρωτότυπης σειράς. Τώρα που ολοκληρώθηκε η πρώτη σεζόν, κάποιοι φόβοι βγήκαν αληθινοί, κάποιοι άλλοι όχι.
Υπόθεση
Η πρώτη σεζόν των 15 επεισοδίων του Accused χρησιμοποιεί ένα ανθολογικό σχήμα για να κάνει κάθε επεισόδιο μια νέα ιστορία. Κάθε ένα από τα επεισόδια διαθέτει διαφορετικό καστ, σκηνικό και θέματα, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με μια ιδέα: την ιστορία πίσω από το “Accused“.Η σειρά περιλαμβάνει μια σειρά διαφορετικών ειδών, από δράμα έως θρίλερ και ρομάντζο, και εξερευνά σύνθετα θέματα όπως η δικαιοσύνη, η ηθική και η λύτρωση.
Γενικές Εντυπώσεις
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της σειράς είναι το αντισυμβατικό στυλ αφήγησης. Αντί να ακολουθεί την παραδοσιακή μορφή δικαστικού δράματος, κάθε επεισόδιο είναι δομημένο ως μια σειρά από αναδρομές, διανθισμένες με σκηνές δίκης. Αυτή η μη γραμμική προσέγγιση στην αφήγηση προσθέτει βάθος και πολυπλοκότητα στην ιστορία κάθε χαρακτήρα και κρατάει το κοινό να μαντεύει για την έκβαση της δίκης μέχρι το τέλος.
Υπάρχει ένα σαφές μοτίβο στον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η παράσταση μέσα στα δύο μισά της. Το Accused Παρουσιάζει ειδήσεις και ιστορίες που έχουν αναφερθεί στα ΜΜΕ, όπως πυροβολισμούς σε σχολεία, πράξεις βίας κατά τρανς ατόμων και την πρόσφατη ανατροπή της απόφασης Roe vs. Wade. Το Accused αποφεύγει τα στερεότυπα χαρακτήρων και καταστάσεων που έχουμε δει να χρησιμοποιούνται στο παρελθόν σε αντίστοιχες σειρές του είδους.
Η σειρά είναι σε θέση να παρουσιάζει θέσεις και απόψεις που προκαλούν προβληματισμό γύρω από αυτά τα θέματα και συχνά αφήνει το κοινό να αναρωτιέται για τις δικές του πεποιθήσεις και προκαταλήψεις. Η εξέταση του αμερικανικού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης είναι ιδιαίτερα προσεγμένη, καθώς αναδεικνύει τόσο τα δυνατά όσο και τα αδύνατα σημεία του, θέτοντας σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της δικαιοσύνης στην κοινωνία. Εξάλλου, η ηθική στάση για ένα έγκλημα διαμορφώνεται συχνά με βάση τις απόψεις και τις τοποθετήσεις της κοινής γνώμης.
Όσον αφορά την τεχνική προσέγγιση, οι σεναριογράφοι και οι σκηνοθέτες χρησιμοποιούν μια σειρά από τεχνικές για να κάνουν την σειρά οπτικά ενδιαφέρουσα. Επιπλέον, η χρήση αναδρομών, jump cuts και άλλων τεχνικών μοντάζ της σειράς βοηθούν στη δημιουργία μιας αίσθησης έντασης, κάνοντας το κοινό να αισθάνεται ότι είναι μέρος της δίκης. Λόγω του ότι κάθε επεισόδιο έχει το δικό του cast, οι σεναριογράφοι δίνουν σε κάθε ηθοποιό άφθονο υλικό για να δουλέψει, δημιουργώντας ρεαλιστικούς και πολύπλοκους χαρακτήρες, που είναι τόσο συμπαθητικοί όσο και μισητοί.
Κάθε επεισόδιο αφορά λιγότερο την ετυμηγορία και περισσότερο τη πορεία του κατηγορούμενου/ της κατηγορούμενης που έφτασε εκεί. Η σειρά εμβαθύνει στη ζωή των κατηγορουμένων, των οικογενειών τους και όσων επηρεάζονται από το έγκλημα, διερευνώντας τις ηθικές και δεοντολογικές επιπτώσεις των πράξεών τους. Θέτει επίσης σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της τιμωρίας και της κοινωνικής επανένταξης.
Όσο και αν ο ηθικός πυρήνας του Accused είναι ενδιαφέρον, η εκτέλεση κάπου είναι ασυνεπής. Ορισμένα επεισόδια είναι πιο δυνατά από άλλα και υπάρχουν στιγμές όπου το σενάριο και ο ρυθμός της σειράς μπορεί να φαίνονται επιτηδευμένα ή μελοδραματικά. Επιπλέον, η εξερεύνηση κοινωνικών και πολιτικών θεμάτων από τη σειρά μπορεί να μοιάζει περιστασιακά άστοχη, ιδίως όσον αφορά την αντιμετώπιση θεμάτων όπως η φυλή και η κοινωνική τάξη. Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία και ανατροπές σε ορισμένα επεισόδια της σεζόν, επηρεάζοντας αρνητικά την αφηγηματική δυναμική.
Τελική Ετυμηγορία
Συνολικά, το Fox έδωσε στο κοινό, μια σειρά- αξιοπρεπή τροφή για σκέψη και αντιστάθηκε στην τάση γενίκευσης καταστάσεων και κοινωνικών θεμάτων. Το Accused είναι ως επί το πλείστον κάτι οικείο τηλεοπτικά, αλλά με καποιες δυνατές και έξυπνες στιγμές διάσπαρτες.
