Το Bodies είναι αναμενόμενο να εκπλήξει, δεδομένης της ιστορίας ταξιδιού στο χρόνο στο επίκεντρό του. Η ιδέα για το αστυνομικό δράμα 8 επεισοδίων του Netflix είναι εντελώς πρωτότυπη, κάτι για το οποίο αξίζει μεγάλη αναγνώριση, ειδικά σε έναν κόσμο γεμάτο από σίκουελ, ριμέικ και reboots.
Βασισμένο στο ομώνυμο κόμικ της DC Comics/Vertigo του Si Spencer, το ιστορικό αστυνομικό δράμα του Paul Tomalin έχει ένα ενδιαφέρον και περίπλοκο υλικό για να στηριχθεί. Λόγω κάποιων βασικών ομοιοτήτων, συγκρίνεται με καλύτερες και πιο φιλόδοξες σειρές, όπως η εξαιρετική γερμανική σειρά Dark της ίδιας πλατφόρμας.
Υπόθεση
Η σειρά ξεκινά στο Λονδίνο του 2023, όπου η ντετέκτιβ-αρχιφύλακας Hasan (Amaka Okafor) εντοπίζει το πτώμα ενός γυμνού άνδρα στο Longharvest Lane. Από το άγνωστο θύμα λείπει το ένα μάτι (πιθανότατα λόγω τραύματος από πυροβολισμό, αν και δεν υπάρχει σφαίρα) και έχει ένα τατουάζ στον αριστερό καρπό του. Το ίδιο πτώμα βρίσκεται επίσης σε τρεις άλλες χρονικές περιόδους (1890, 1941 και 2053) στην ίδια ακριβώς τοποθεσία από τρεις διαφορετικούς ντετέκτιβ που αρχίζουν να ερευνούν τη δολοφονία. Δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να καταλάβει κανείς ότι υπάρχει κάποιο είδος ταξιδιού στο χρόνο που εμπλέκεται σε όλες τις υποθέσεις, που συνδέουν μια ομάδα ανθρώπων στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον – και δεν έχουν ιδέα πόσο ουσιαστικός είναι ο ρόλος τους στην ανακάλυψη του γυμνού αγνώστου.
Παρακολουθούμε ταυτόχρονα κάθε ντετέκτιβ καθώς ενώνει τα κομμάτια για να ξετυλίξει την ταυτότητα του θύματος και να βρει το δολοφόνο. Τελικά, τα στοιχεία οδηγούν σε έναν μυστηριώδη άνδρα (Στίβεν Γκράχαμ), ο οποίος φαίνεται να είναι το κλειδί για την εξεύρεση μιας απάντησης στο ανεξήγητο. Αλλά αυτός είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου σε μια αλυσίδα γεγονότων που αλλάζει το σύμπαν, η οποία εκτείνεται σε δεκαετίες και οδηγεί σε παγκόσμιες συγκυρίες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή της ιστορίας.
Γενικές Εντυπώσεις
Προτού φτάσουμε στις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές αυτών των πολύπλοκων χρονοδιαγραμμάτων, η σειρά προσπαθεί να παρουσιάσει τους πρωταγωνιστές ξεχωριστά, ώστε εξ αρχής να δεθούμε συναισθηματικά. Τα προσωπικά τους δράματα είναι μάλλον υποτονικά και το μόνο που φαίνεται να κάνουν είναι να στέκονται εμπόδιο στην επίτευξη του κεντρικού μυστηρίου. Είναι απόλυτα λογικό να εμβαθύνουμε από την αρχή σε αυτούς τους χαρακτήρες, οι οποίοι αργότερα θα συνδεθούν με διάφορους τρόπους (αν και σε ξεχωριστά χρονοδιαγράμματα), αλλά οι ατομικές δυσκολίες τους είναι σε μεγάλο βαθμό κλισέ που έχουμε δει δεκάδες φορές στο παρελθόν.
Όλη η προσέγγιση και η εκτέλεση του Bodies δίνει την εντύπωση ότι περνάει από το ένα σημείο της πλοκής στο άλλο χωρίς σταθερό αντίκτυπο στον θεατή. Η ιστορία που ακολουθούμε έχει νόημα, αλλά σε κάποια σημεία δεν είναι αρκετά ελκυστική, αγωνιώδης ή συναρπαστική για να κρατήσει την προσοχή μας. Ως αποτέλεσμα οι γενικά συμπαθείς πρωταγωνιστές σε κάποια σημεία λειτουργούν μόνο για χάρη της πλοκής. Υπάρχουν ανατροπές σε αυτά τα οκτώ επεισόδια, αλλά δεν είναι όλες συγκλονιστικές και μνημειώδεις σε μια σειρά μικρής διάρκειας.
Το καστ (ένα μικτό σύνολο Βρετανών ηθοποιών) έχει στιγμές που αναδεικνύει το ταλέντο τους. Ο καυχησιάρης και εγωκεντρικός ντετέκτιβ Karl Whiteman (Jacob Fortune-Lloyd) είναι μια κινούμενη μνεία στα κλασικά φιλμ νουάρ. Είναι εξαιρετικός με την εγωιστική αλαζονεία που τον χαρακτηρίζει, ενώ κρύβει την πραγματική του ταυτότητα ως Εβραίος που ντρέπεται για την κληρονομιά του κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Επιθεωρητής Χίλινγκχεντ (Kyle Soller), ένας κρυφός γκέι ντετέκτιβ το 1890, είναι ένας στοργικός οικογενειάρχης, που αναλαμβάνει την εξιχνίαση μιας υπόθεσης δολοφονίας, ενώ παράλληλα παλεύει με τα δικά του διφορούμενα συναισθήματα για τους άνδρες. Ο ιδιόρρυθμος και συναρπαστικός Elias Mannix ( Stephen Graham),αν και κερδίζει τις εντυπώσεις, λόγω του σύντομου χρόνου εμφάνισής του, δεν αξιοποιείται αρκετά και παραμένει κυρίως στο παρασκήνιο – πράγμα ατυχές, αφού η παρουσία του στην οθόνη κυριαρχεί και απογειώνει κάθε σκηνή στην οποία εμφανίζεται.
Τελική Ετυμηγορία
Τελικά, το Bodies είναι μια τίμια προσαρμογή μιας καλής ιστορίας γεμάτης με συναρπαστικές δυνατότητες, που παραμένουν σε κάποιο βαθμό ανεξερεύνητες. Αν δεν σας φοβίζει η παρακολούθηση μιας σειράς με 4 διαφορετικά χρονολόγια, τότε αξίζει να τη δείτε. Εξάλλου σειρές με χωροχρονική πλοκή, κερδίζουν την προσοχή, γιατί αποτελούν ευκαιρία για μια συναρπαστική μελέτη σχετικά με την πολυπλοκότητα του χρόνου και της μοίρας.
