Η καινούργια σειρά του βραβευμένου, με Χρυσό Φοίνικα, σκηνοθέτη, Βασίλη Κεκάτου, προβάλλεται από σήμερα Πέμπτη, 2/10 στο Μega. Διαδραματίζεται στην ελληνική επαρχία και οι κεντρικοί ήρωες είναι η Μαρία και ο Τζο, δύο έφηβοι, με διαφορετικές αφετηρίες και κοινό όνειρο, να καταφέρουν να φύγουν για την Αθήνα.
Στην πορεία, το όνειρο της Μαρίας θα κατακερματιστεί, με την ίδια να προσπαθεί να προσαρμοστεί στην καινούργια κατάσταση. Από την άλλη, ο Τζο, ο επαναστάτης, μεγαλωμένος στην Αθήνα, ροκανίζει το χρόνο του, για να ξαναγυρίσει εκεί, όσο το δυνατόν πιο αλώβητος συναισθηματικά από τον επαρχιακό μικρόκοσμο. Οι δυο τους, φαίνεται να αναπτύσσουν μια ιδιότυπη σχέση αλληλοϋποστήριξης, ενάντια στη δίνη των γεγονότων.
Πρόκειται για μια πραγματικά αξιόλογη δουλειά, για τα ελληνικά δεδομένα. Μια δουλειά σύγχρονη, επίκαιρη, δοσμένη με φρέσκια ματιά στα θέματα που πραγματεύεται. Η σκηνοθετική κλάση φαίνεται από το πρώτο πλάνο, καθώς, θυμίζει μεγάλες ξένες παραγωγές. Σε όλα, σχεδόν, τα κάδρα, οι εικόνες που δημιουργούνται είναι απίστευτης ομορφιάς. Βέβαια, κάποιες φορές, δίνεται η αίσθηση, ότι, προς χάριν των εικόνων, δεν γίνεται τόσο ρεαλιστική απεικόνιση της ελληνικής υπαίθρου, οπότε, παρουσιάζεται στους δέκτες ένα υβρίδιο με εικόνες από βόρεια Ευρώπη ή και Αμερική τοποθετημένο στην ελληνική επικράτεια.
Επιπλέον, το σενάριο είναι, από την πλευρά του Τζο, ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αφού αναπτύσσει θέματα που, ενώ αφορούν την ελληνική κοινωνία, δύσκολα ανοίγονται. Από την πλευρά της Μαρίας, το θέμα είναι αρκετά κοινότυπο, ειπωμένο με κάποιους αναχρονισμούς. Περιμένουμε, λοιπόν, να δοθεί, στην πορεία, μια διαφορετική οπτική. Επιπλέον, είναι εξαιρετικό σεναριακό εύρημα, η αναλογία γεγονότων και παραλληλισμών με το σύμπαν και το γαλαξία, που αποτελεί και τη βάση της σειράς.
Όσον αφορά στους ηθοποιούς, στη σειρά συμμετέχουν μεγάλα ονόματα της ελληνικής σκηνής, όπως η Θέμις Μπαζάκα, που είναι εξαιρετική ως γιαγιά, η Γιούλικα Σκαφίδα, ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, ο Ακύλλας Καραζήσης. Από τους νέους ηθοποιούς, ξεχωρίζει ο Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος(Τζο) και ο Νικολάκης Ζεγκίνογλου. Η Κορίννα Ντουλλάαρτ, αν και ταιριαστή για το ρόλο, φαίνεται άπειρη και αφύσικη, σε κάποιες σκηνές.
Η μουσική λειτουργεί σε απόλυτη αρμονία με τις σκηνές που καλείται να ντύσει.
Συμπερασματικά, η σειρά είναι, ως επί το πλείστον, καλοδουλεμένη και ικανή να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον, κυρίως των νέων θεατών, αλλά και να εισάγει τους μεγαλύτερους στον κόσμο των σημερινών εφήβων. Αξίζει να τη δείτε!
Πράγματι καλοδουλεμένη και κάτι περισσότερο από ενδιαφέρουσα σειρά. Μόνο μια παρατήρηση, μάλλον δύο. Όσο κοντά είναι στη γενιά Ζ, τόσο μακρυά είναι σε αυτή των 40ριδων. Ποια μητέρα 40-45 ετών ρωτά σήμερα έναν παπά αν είναι αμαρτία να αμφισβητεί την αφοσίωση του άντρα της; Η δεύτερη αφορά στην αντιμετώπιση της εγκυμοσύνης από το σχολείο. Έχοντας φοιτήσει σε Τεχνικό Λύκειο τη δεκαετία του 90 είχα συμμαθήτρια έγκυο η οποία ολοκλήρωσε το σχολείο με… φουσκωμένη κοιλιτσα. Οι καθηγητές την παρότρυναν να είναι δυνατή και να το ολοκληρώσει. Όχι να διακόψει. Πόσο μάλλον 30 χρόνια μετά. Δεν θα έκαναν μια εγκυμοσύνη να φανεί… Περισσότερα »
Καταρχήν, ευχαριστώ για το σχόλιο, καθώς οι αφορμές για αντιπαραβολή απόψεων είναι πάντα καλοδεχούμενες, ειδικά όταν ανοίγουν εποικοδομητικές συζητήσεις! Συμφωνώ, σε γενικές γραμμές, με της παρατήρηση σας. Αυτό ακριβώς εννοούσα, όταν έγραφα για αναχρονισμούς. Θεωρώ, ότι, όντως, η αντιμετώπιση του storyline της Μαρίας, ταιριάζει σε προγενέστερες δεκαετίες. Σίγουρα η ελληνική κοινωνία, ακόμα και στην επαρχία, δεν είναι ρεαλιστικό να παρουσιάζεται τόσο οπισθοδρομική, ειδικά, όσον αφορά ένα θέμα συνηθισμένο, θα τολμήσω να πω. Και σίγουρα έρχεται σε αντιδιαστολή με την αντιμετώπιση του storyline του Τζο, που είναι εξαιρετικά επίκαιρη. Νομίζω, ότι, για να σωθεί η πλοκή, πρέπει να δοθεί έμφαση στη… Περισσότερα »