Το BBC φημίζεται για τις πολύ καλές του mini σειρές και το Press (6 επεισόδια-50 λεπτά) του 2018 δεν αποτελεί εξαίρεση. Η Βρετανική δημοσιογραφική σειρά προβάλλεται στην Ελλάδα μέσα από την Cosmote TV. Το cast μπορεί να μην αποτελείται από τα λεγόμενα “πρωτοκλασάτα” ονόματα, όμως συμμετέχουν γνωστοί ηθοποιοί όπως η Charlotte Riley (Peaky Blinders) και ο Ben Chaplin (The Thin Red Line).
Το Press μιλάει για έναν καθόλου φανταστικό δημοσιογραφικό κόσμο, στον οποίο η δημοσιογραφία έχει δύο “πρόσωπα”. Στο “πρόσωπο” της εφημερίδας της Herald βλέπουμε τη δημοσιογραφία που δεν εξαρτάται από χορηγίες και διαφημίσεις, αλλά από τους αναγνώστες της, δίνοντας βάση στην ουσία της είδησης με το όποιο οικονομικό κόστος. Από την άλλη, στο “πρόσωπο” της έτερης εφημερίδας, της Post, αντικρίζουμε μία διάθεση “κιτρινισμού” και εστίασης στη διασκέδαση και όχι στην ουσία.

Στη μεν Herald κεντρικό πρόσωπο είναι η Holly Evans (Charlotte Riley), μία δημοσιογράφος “φτασμένη” αλλά πάντα διψασμένη για έρευνα και φυσικά με τη διευθύντρια της εφημερίδας, Amina (Priyanga Burford), να δίνει πάντα την απαραίτητη καθοδήγηση. Από την άλλη, ο Duncan Allen είναι εκείνος-ο συχνά ψυχρός και απότομος- διευθυντής της Post που βγάζει στοιχεία του χαρακτήρα του στα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας. Σημαντικό ρόλο παίζει ο Ed (Paapa Essiedu), ένας ανερχόμενος δημοσιογράφος που κάνει τα πρώτα του βήματα.
Η σειρά δεν επικεντρώνεται σε μία συγκεκριμένη ιστορία αλλά “απλώνεται” σε πολλές και διάφορες μικρό-ιστορίες, που παρουσιάζουν το πραγματικό πρόσωπο της δημοσιογραφίας, όπως αυτή θα έπρεπε και δεν θα έπρεπε να είναι. Δημοσιογράφοι που επηρεάζουν άμεσα τον πρωθυπουργό, επεμβάσεις από ιδιοκτήτες εφημεριδών, οι δυσκολίες ενός δημοσιογράφου για να αναπτύξει το θέμα που θέλει ενώ φυσικά το ερωτικό κομμάτι δεν μπορεί να λείψει.

Όλα τα παραπάνω είναι μία μικρή περίληψη όλων όσων θα δείτε στα 6 επεισόδια.

Όπως είπαμε, BBC και mini σειρές είναι εγγυημένη επιτυχία. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση του Press, καθώς έχουμε να κάνουμε με μία μικρή σε διάρκεια σειρά μεν, αλλά αρκετή για να καταλάβουμε πολλά για το δημοσιογραφικό επάγγελμα δε. Ειδικά με όσα βλέπουμε και ακούμε καθημερινά στη χώρα μας πάνω στο κομμάτι της δημοσιογραφίας, οι συγκρίσεις και οι παραλληλισμοί είναι αναπόφευκτοι.

Το “χαρτί” των ερμηνειών νομίζω πως είναι το ισχυρότερο για τη σειρά, καθώς (ειδικά εκείνος στα μάτια μου) ο Chaplin κάνει υπέροχη δουλειά στο ρόλο του. Σχετικά με το σενάριο θα προτιμούσα να υπάρχει μία κεντρική ιστορία και όχι πολλά μικρά-μικρά που μερικές φορές κούραζαν.
Καταλήγοντας, το Press είναι μία καλή σειρά που εστιάζει στα πολλά “πρόσωπα” που μπορεί να πάρει η δημοσιογραφία και αποτελεί μία πολύ καλή αφορμή για σκέψη αναφορικά με τον δημοσιογραφικό κόσμο της Ελλάδας