Η μεταφορά βιβλίων στη μικρή οθόνη είναι κάτι σύνηθες. Αλλά κάτι που δυστυχώς ακόμα σπανίζει είναι μια τηλεοπτική σειρά από και για γυναίκες. Η σειρά The Power του Prime Video, η οποία διαθέτει μια σπάνια ομάδα σεναριογράφων, αποκλειστικά από γυναίκες, φαντάζεται μια παγκόσμια εξέλιξη, κατά την οποία έφηβες κοπέλες ξαφνικά μπορούν να κάνουν ηλεκτροσόκ σε ανθρώπους κατά βούληση. Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Naomi Alderman, αυτή η δραματική σειρά επιστημονικής φαντασίας είναι μια συναρπαστική εξέταση των δυναμικών των φύλων και της εξουσίας, καθώς διερευνά τους τρόπους με τους οποίους ένας πατριαρχικός κόσμος διαχειρίζεται τη γυναικεία δύναμη.
Υπόθεση
Στο κέντρο της πλοκής βρίσκονται τα έφηβα κορίτσια. Παγκοσμίως, μια δύναμη αναβλύζει μέσα από τις κλείδες τους και ηλεκτρικές εκκενώσεις σπινθηροβολούν ξαφνικά από τις άκρες των δακτύλων τους. Τρεις από τις πρωταγωνίστριες του The Power είναι έφηβες, και η καθεμία τους αντιμετωπίζει τις νέες της ικανότητες με διαφορετικό τρόπο: η Allie (Halle Bush), ένα ανάδοχο παιδί του οποίου η φωνή ξυπνά μαζί με τη δύναμή της- η Roxy (Ria Zmitrowicz), η οποία στον απόηχο μιας τραγωδίας βλέπει πιο λαμπρές πιθανότητες να ενταχθεί στην εγκληματική οργάνωση του πατέρα της- και η Jos (Auli’i Cravalho), η οποία παλεύει με το απρόβλεπτο της αλλαγής του σώματός της, ενώ βρίσκεται στο επίκεντρο της δημοσιότητας – χάρη στη μητέρα της, Margot Cleary-Lopez (Toni Collette), που είναι η δήμαρχος του Seattle.
Γενικές Εντυπώσεις
Ο σύζυγος της Margot, Rob Lopez (John Leguizam) και ο Νιγηριανός δημοσιογράφος Tunde (Toheeb Jimoh) είναι επίσης σημαντικοί για τη σειρά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το The Power διαθέτει ένα καστ που αποτελείται κατά πλειοψηφία από γυναίκες. Παρόλο που υπάρχουν περισσότερες θεματικές πέρα από την εξουσία των γυναικών -όπως η διαφθορά, η βία και η κοινωνική μεταρρύθμιση-, οι γυναικείοι χαρακτήρες βρίσκονται στην καρδιά του sci-fi δράματος, που είναι να αφηγείται τις ιστορίες των γυναικών και των κοριτσιών από τη δική τους οπτική γωνία. Η σειρά, καθοδηγούμενη από τη φροντίδα της Alderman στο πηγαίο υλικό, παρακάμπτει επιδέξια τις συνέπειες της πατριαρχίας σε κοινωνίες στις οποίες ανθίζει η γυναικεία δύναμη. Υποστηρίζει την ενδυνάμωση των γυναικών, ενώ παράλληλα ασκεί κριτική στις διαφορές εξουσίας και στα δυαδικά έμφυλα συστήματα.
Το The Power έχει ένα αξιόλογο καστ. Οι ηθοποιοί αποδίδουν τους χαρακτήρες τους, προσδίδοντάς τους ένα βάθος που μερικές φορές λείπει από το σενάριο. Το ταξίδι του πρωταγωνιστικού ζευγαριού ακολουθεί την εμφάνιση του ηλεκτρικού ρεύματος στα κορίτσια σε όλο τον κόσμο και εξερευνά πώς ορισμένες προσδοκίες και οι έμφυλοι ρόλοι επιδρούν σ’ ένα γάμο. Αυτές οι δυσκολίες είναι πιο εμφανείς για τους Cleary-Lopez, επειδή εκπληρώνουν μη παραδοσιακούς έμφυλους ρόλους των φύλων. Η ιστορία τους είναι καίρια για τη πλοκή αποδεικνύοντας πώς η αντιστροφή των έμφυλων ρόλων και ευθυνών δεν δημιουργεί απαραίτητα λύσεις, αλλά βοηθά στην αποκάλυψη των προβλημάτων που αποτελούσαν πάντα μέρος των συστημάτων, όπου η εξουσία και η ευθύνη είναι άνισα κατανεμημένες. Το The Power ρίχνει φως στις αδυναμίες της πατριαρχίας αποκαλύπτοντας πώς η εξουσία διαφθείρει ακόμη και σε συνθήκες όπου οι άνδρες δεν την κατέχουν. H σειρά τονίζει ότι πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που επωφελούνται από την ανισότητα. Όπως θα υπάρχουν πάντα και εκείνοι που υποφέρουν από αυτήν.
Tι δεν μας άρεσε
Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι το The Power χρησιμοποιεί αυτά τα συναρπαστικά και πολύπλοκα θέματα με τρόπο συχνά και δυστυχώς… τετριμμένο. Για παράδειγμα, οι συγγραφείς θέλουν τόσο πολύ να απεικονίσουν τους αγώνες της Μάργκοτ ως γυναίκας στην πολιτική αρένα, που μεγάλο μέρος των διαλόγων της είναι αφιερωμένο στην εκπλήρωση αυτού του σκοπού! Το The Power ηθικολογεί ενώ θα ήταν καλύτερα να εστιάσει στην καταπίεση που απεικονίζει.
Υπάρχουν παρόμοια προβλήματα όταν πρόκειται για τον Tunde, του οποίου η πορεία προς το να γίνει σύμμαχος των γυναικών και προς το να γίνει επαγγελματίας δημοσιογράφος πραγματοποιείται μέσω της εκμετάλλευσης μιας γυναίκας. Η ιστορία του Tunde είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες της σειράς, συμβάλλοντας στην πολυδιάστατη φύση του The Power, αναλύοντας το τρόπο με τον οποίο το προνόμιό του αλληλοεπιδρά με τη συμμαχία του. Το ζήτημα είναι ότι η σειρά καθοδηγεί σε κάποια σημεία τη γνώμη μας για τον Tunde, αφού μας έχουν ήδη δείξει τις πράξεις του.
Με αυτά τα μηνύματα αναζήτησης ισότητας και ανατροπής των δυαδικών σχέσεων, είναι περίεργο που η σειρά παραγκωνίζει τους trans, intersex και μη δυαδικούς χαρακτήρες της Η παρουσία αυτών των χαρακτήρων μοιάζει με μια εκ των υστέρων σκέψη, σαν οι σεναριογράφοι να ήθελαν να αναγνωρίσουν την πολυπλοκότητα του φύλου και της γυναικείας φύσης χωρίς να καταβάλουν τη δουλειά για να διερευνήσουν επαρκώς το πώς αυτοί οι χαρακτήρες ταιριάζουν στο σύμπαν της Alderman. Η πρόθεση του όλου έργου – να ενδυναμώσει τις γυναίκες – ακούγεται κενή αν δεν υπολογίσει περαιτέρω την ταυτότητα φύλου εκτός του δυαδικού συστήματος. Αλλά η ύπαρξη αυτών των περιθωριοποιημένων χαρακτήρων δίνει ελπίδα για το υπόλοιπο της σειράς και την πρόθεσή της να αντιμετωπίσει αυτές τις παραλείψεις, εν αναμονή της ανανέωσης της.
Τελική Ετυμηγορία
Ο πήχης για το μέλλον της σειράς είναι ψηλά, ειδικά αφού αυτή η πρώτη σεζόν αμφισβήτησε τα πατριαρχικά συστήματα – πηγαίνοντας πέρα από την κριτική της εξουσίας των ανδρών στην αμφισβήτηση της εξουσίας καθαυτής. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι μια τόσο απλή υπόθεση, όπως η κυριολεκτική “δύναμη των κοριτσιών” θα μπορούσε να είναι τόσο λαμπρή; Αλλά είναι, και αξίζει περαιτέρω εξερεύνησης.
Το έργο της Alderman υποστηρίζει ότι οι έμφυλες, ιεραρχικές κοινωνικές δομές κατασκευάζονται και διατηρούνται δια της βίας. Η τηλεοπτική διασκευή του περνάει αυτό το σοκαριστικό και ισχυρό μήνυμα με αξιόλογα εφέ, ηθοποιούς και μουσική. Είναι μια δυνατή αρχή για μια συναρπαστική φεμινιστική δραματική σειρά, ακόμα κι αν αποδυναμώνεται από κάποιες θλιβερές παραλείψεις και κραυγαλέες ηθικολογίες.
