Μετά από μια εκπληκτική πρώτη σεζόν, μια μπερδεμένη δεύτερη σεζόν και μια πολύ διχαστική τρίτη σεζόν, το Westworld επέστρεψε και με 4η. Μια σειρά που αγαπήθηκε για τις εκπληκτικές ανατροπές του, τις στοχαστικές προσεγγίσεις χαρακτήρων και τα – όχι τόσο διακριτικά- σχόλια σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση, το Westoworld συχνά επικρίνεται επειδή προσπαθεί να είναι πολύ έξυπνo εις βάρος της συνεκτικής ιστορίας. Για πολλούς, η 2η σεζόν του Westworld έμοιαζε υπερβολικά έξυπνη. Όταν βγήκε η 3η και εξελισσόταν στον κανονικό κόσμο, εκτός πάρκου, ήταν μια μεγάλη ανατροπή που δεν χαρίστηκε πουθενά.
Υπόθεση
Βρισκόμαστε τώρα σε έναν κόσμο μετά το Rehoboam, όπου οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση και το μέλλον τους δεν καθορίζεται από ένα πρόγραμμα. Αλλά τίποτα στον κόσμο δεν είναι εύκολο, και ακόμη και χωρίς το Rehoboam, το ερώτημα παραμένει: είναι κάποιος πραγματικά ελεύθερος;
Γενικές Εντυπώσεις
Από άποψη ιστορίας, η πλοκή παίζει και πάλι με τη προοπτικής μας. Ακόμα κι αν οι χαρακτήρες μοιάζουν να είναι στον ίδιο κόσμο, είναι πραγματικά; Δεδομένων των περίτεχνων κόσμων που χτίστηκε από τη Delos και τη δύναμη των ξενιστών και τoυ χακαρίσματος τους, η διαφορά μεταξύ ψευδαίσθησης και πραγματικότητας μειώνεται μέρα με τη μέρα. Αυτό δημιουργεί συναρπαστικές ανατροπές, εκείνες που οι φανατικοί θεατές θα έχουν ήδη εντοπίσει, και θα ανταμείψει εκείνους που δεν το έκαναν, άμα ξαναείδαν τη σειρά.
Όμως, σ’ αυτό που η σειρά επιτυγχάνει στη 4η σεζόν, είναι τα νέα μυστήρια που συνεχίζουν να ιντριγκάρουν. Αλλά το Westworld ήταν πάντα καλό στη εισαγωγή νέων μυστηρίων. Το πρόβλημα έρχεται, όταν πρέπει να απαντηθούν αυτά τα μυστήρια. Στη τρίτη σεζόν είδαμε το οριστικό τέλος μιας έκδοσης της Dolores (Evan Rachel Wood) και αυτή τη σεζόν βλέπουμε ένα νέο χαρακτήρα που παίζει η Wood: μια γυναίκα που ονομάζεται Christina. Ενώ είναι προφανές, όταν τη βλέπουμε για πρώτη φορά, ότι κάτι παίζει με τη Christina, δεν είναι σαφές τι ακριβώς είναι αυτό. Είναι ένα πρόγραμμα; Είναι μια έκδοση της Dolores; Είναι αυτή που ενέπνευσε τη Dolores; Οι θεατές του Westworld αγαπούν την εμβάθυνση στην ιστορία και βρίσκουν ενδείξεις σε κάθε σημάδι ή σκηνή, αλλά ο χαρακτήρας της Christina για τα πιο casual ακροατήρια ίσως μπερδέψει.
Ενώ η Dolores της Wood ήταν σταθερά η κύρια πρωταγωνίστρια της σειράς, δεν είναι μόνη. Η Maeve (Thandiwe Newton) είναι μία από τους πιο ενδιαφέροντες και διασκεδαστικούς χαρακτήρες, που έχει αναπτυχθεί σ’ όλες τις σεζόν. Στη 4η σεζόν συνεργάζεται με τον Caleb (Aaron Paul) και είναι ένας δυνατός συνδυασμός. Ο Caleb ήταν νέα προσθήκη της τρίτης σεζόν, ένα σύμβολο της ανθρωπότητας, κάποιος που ήθελε να κάνει το σωστό και δεν ήταν πρόθυμος να συμμορφωθεί ή να αφήσει τον Rehoboam να ορίσει τη ζωή του. Η επιστροφή του σ’ αυτή τη σεζόν και η συνεργασία του με την Maeve είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχουμε δει. Οι δύο χαρακτήρες συνεργάζονται για το κοινό στόχο τους, σχεδόν σαν παλιοί γνώριμοι.
Αν και τα πρώτα δύο επεισόδια ξεκινούν λίγο αργά, μέχρι το τέλος του 4ου επεισοδίου , η σειρά εκτυλίσσεται γρήγορα στη συνέχεια. Μετά από ένα άλμα χρόνου, η σειρά μοιάζει ανανεωμένη, αποστασιοποιημένη από ένα δύσκολο παρελθόν, αλλά δεν εστιάζει σε μια μετα-αποκαλυπτική πραγματικότητα. Αυτό θα ήταν πολύ εύκολο και το Westworld αργεί να αποκαλύψει τον εγκέφαλο της επιχείρησης. Η διάσπαση της ιστορίας σε τέτοια διαφορετικά νήματα μπορεί να επηρεάζει την εξέλιξη της σειράς, αλλά η εναλλαγή είναι συναρπαστική.
Τελική Ετυμηγορία
H 4η σεζόν του Westworld είναι πολύ καλύτερη σε σύγκριση με την 3η , αν και όχι στα επίπεδα της πρώτης. Υπάρχει μια καλύτερη ισορροπία στο παιχνίδι εδώ, ένα πιο ενδιαφέρον μυστήριο και ένα παζλ που φτιάχνεται σιγά -σιγά με την πάροδο του χρόνου, αντί να παραμείνει κλειστό μέχρι το τέλος της σεζόν. Σαφώς είναι μια πιο “εγκεφαλική” σειρά, που δεν απευθύνεται σε όλους και θέλει το χρόνο και το χώρο της για να γίνει κατανοητή.
